Inspiratie

Een mooi verhaal schrijven we niet alleen. Daarom willen we iedereen inspireren. Intuïtieve Ontwikkeling is een leerproces. Ook voor ons. Elke dag opnieuw ontdekken we nieuwigheden. Die houden we natuurlijk niet voor ons. We laten iedereen meelezen met verhalen die ons inspireren (nieuws), verhalen die we uit onze eigen ervaringen neerschreven (achtergrondartikels en video's) en verhalen die ontstaan vanuit de deelnemers zelf (getuigenissen en video's).

Inspiratie om te delen!


Dossier intuïtie

Dossier intuïtie

Henry Mintzberg zegt het in NRC Handelsblad (4/3/2000) als volgt:

“We laten onze kinderen tekenen, schilderen en boetseren tot ze naar het 1°leerjaar trekken. Dan moeten ze opeens leren lezen, schrijven en rekenen. Plotseling neemt de rationele, analytische linkerzijde van onze hersens het over van de creatieve, intuïtieve rechtzijde die gaandeweg wordt verwaarloosd. Alles moet duidelijk onder woorden worden gebracht, beargumenteerd bewezen. Dat is funest. Er is een evenwichtige uitwisseling tussen beide hersenhelften nodig.”

 

Overspoeld door informatie

Jan-Willem van den Brandhof:

“Data zijn geen feiten
Feiten zijn geen informatie
Informatie is geen kennis
Kennis is geen waarheid
Waarheid is geen wijsheid”

 

De hedendaagse mens wordt overspoeld door een stortvloed aan informatie. Op dit ogenblik verdubbelt de totale hoeveelheid informatie op onze aardbol iedere twee à drie jaar. De informatie op internet verdubbelt iedere acht maanden in omvang.

Vanuit onze linker hersenhelft proberen we alle deze data te bevatten in een soort collectieve overtuiging dat data, feiten, gegevens in zich de wijsheid dragen. Maar het is pas wanneer we al deze feiten confronteren vanuit onze rechter hersenhelft dat we langzaam leren verbanden ontwaren en de diepere betekenis achter de feiten ontdekken. Vanuit de rechter hersenhelft bekijken we de dingen in hun geheel, leren we verbanden zien, erkennen we de relatie tussen de feiten. We leren dan om de diepere betekenis, de verbanden of de rode draad achter de feiten te achterhalen.

Prof. Dr. Paul Verhaeghe schrijft in zijn nieuw boek ‘het einde van psychotherapie’:

“Het kan toch geen toeval zijn dat een maatschappij gekenmerkt door een overvloed aan stimuli en snelheid overloopt van hyperactieve en aandachtsgestoorde kinderen?”

We leven inderdaad in een ADHD-wereld waar alles zo snel verloopt dat de realiteit nog nauwelijks te bevatten. We missen in deze hectische wereld tijd voor introspectie, waar een volwassene ruimte kan creëren om ‘stil te staan’ bij de diepere betekenis van de feiten en de relatie met het eigen leven te bevatten, waar vanuit de verbinding met de rechter hersenhelft in een intuïtieve beweging meer duidelijkheid kan ontstaan!

 

Angst voor introspectie

In onze samenleving lijkt soms een hardnekkig vooroordeel te leven tegen introspectie. Het zoeken naar innerlijk weten wordt dan verbonden aan een ongezonde eigenliefde die ten koste gaat van het nemen van maatschappelijke verantwoordelijkheid. Het tegemoet treden van de rechter hersenhelft, dus ook het niet-rationele, vergt immers moed. We moeten de rationele controle lossen om onbekende paden te bewandelen.

Vooral voor degenen die sterk de behoefte hebben om de teugels in eigen handen te houden is dit een uitdaging. In contact komen met meervoudige werkelijkheden, met meervoudige nieuwe manieren van zien, met bronnen van creativiteit, is in onze rationele wereld niet altijd even eenvoudig. We ervaren een soort plein- of ruimte vrees en angst voor onze eigen ontzagwekkende uitgestrektheid.

Angst om bekritiseerd te worden, houdt weer anderen tegen. Zij zouden misschien een idiote, pretentieuze of zelfs wat getikte indruk kunnen maken op hun familie, vrienden, en collega’s. Zij zijn bang dat hun reis naar binnen narcistisch overkomt of als een vlucht. De beleving van deze ervaringen is vaak ongrijpbaar en moeilijk te verwoorden.

 

De innerlijke ruimte ontdekken

Nog veel vaker, zoals Maslow (grondlegger van de humanische psychologie) opmerkte, is er angst voor de eigen mogelijkheden. We ervaren en genieten van de onvoorstelbare mogelijkheden die we op piekmomenten in onszelf ervaren. En toch trillen we tegelijkertijd van zwakte, ontzag, en angst voor diezelfde mogelijkheden.

Er bestaat een angst om onze diepte behoeften te vertrouwen. We zijn bang dat een impulsief aspect van onszelf de teugels zal overnemen. Stel dat we tot de ontdekking komen dat wat we werkelijk van het leven verwachten gevaarlijk verschilt van wat we hebben. En daarbij komt dan nog de angst om te worden meegezogen in een maalstroom van ongewone ervaringen en, erger nog, dat we ze fijn zouden vinden. Ergens weten mensen dat wanneer ze dit nieuwe spoor gaan volgen, de dingen nooit meer hetzelfde zullen zijn…

 

Gezonde kritische houding

Natuurlijk is een gezonde kritische houding nodig tegenover mensen die de weg naar binnen gaan en na een tijd meer en meer gaan vervreemden van wat er in de wereld gebeurt en van hun dagelijkse werkelijkheid. Je ziet deze mensen van de ene naar de andere cursus shoppen. Ze ontwikkelen een eigen ‘esoterisch’ of ‘gepsychologiseerd” taaltje voor insiders. Er wordt veel gepraat, veel theorie verkondigd maar vragen over: “Wat doe je ermee?”, “Waarin raakt dit jouw leven?”, “Welke oproep is daarin voor jou weggelegd?”, blijven onbeantwoord.

In haar artikel 'Vrede op aarde aan alle mensen' in De Morgen (14/12/2007) schetst Hilde Kieboom (Voorzitter van de Sint-Egidius gemeenschap in Antwerpen) een interessant beeld van onze samenleving:

"Mensen ervaren almaar meer dat de gepsychologiseerde en egocentrische manier van geluk vinden die ons wordt aangepraat niet werkt: Nooit bestond er zo'n aanbod aan dure sessies om het evenwicht weer te vinden, maar nooit was het aantal zelfmoorden in ons land zo hoog". In haar artikel nodigt Hilde uit om zelf verantwoordelijkheid op te nemen voor de wereld waarin we leven: “Eén mens maakt een wereld van verschil. Dat kan ook vandaag. Wat je doet of laat, dat doet ertoe”.

 

Van introspectie naar (maatschappelijke) betrokkenheid

Cursisten die authentiek ook de potentie van de rechter helft ervaren hebben, blijven niet onberoerd voor beelden van oorlog en hongersnood in Darfur. Het resoneert en kerft diep in hen en zegt tevens iets over hen. Misschien is dit wel het verschil dat het verschil maakt. Er is geen grens meer tussen de innerlijke beleving en de buitenkant. Het gaat hier niet alleen om wat je doet of laat maar vooral om wat je voelt.

Dit is wellicht essentieel voor een rechter hersenhelft-kijk. In je doen en je laten, laat je je leiden door een 'innerlijke bewogenheid' die ideologie en dogma overstijgt. Waar rechterhelft oefeningen ons via tekenen, innerlijke beelden, metaforen vaak meer vertellen over “Wie we zijn”, “Wat onze missie is als mens”, “Wat ons als mens overstijgt”, geeft de linkerkant antwoorden op vragen als: “Waar ga je dit doen?”, “Met en voor wie?”, “Wanneer en in welke omgeving?”

Cursisten die deze weg bewandelden, vertellen ons over hun vernieuwde inzet. Ze hebben nieuwe bronnen van kracht en manieren om hiervan gebruik te maken voor hun eigen vervulling en ten bate van anderen ontdekt. Er komt van zelf een grotere maatschappelijke betrokkenheid, alsof het eigen hart gaat meetrillen met het hart van de wereld. Niet vanuit een ideologie of omdat het moet van spontaan vanuit het proces van introspectie.

“Zo binnen, zo buiten!”, dat was een stelling van de oude alchemisten, dit wordt ons vandaag bevestigd door kwantumfysici. In deze beweging is de ondersteuning van nieuwe bondgenoten van essentieel belang. Een groep mensen waar noch de status, noch het diploma, noch de leeftijd belangrijk is dan wel de zekerheid dat je op elkaar kan terugvallen.

De vragen zijn dan niet meer zozeer wat je allemaal met de aangeleerde vaardigheden kan doen dan wel wie je mag worden of zijn voor anderen. Je gaat dan handelen vanuit je eigen ‘innerlijk leiderschap’ waarin een synergie ontstaat tussen je engagement en wie je van binnenuit wordt. En zo ontstaat een zogenaamd ‘wij’ veld waarin vooral de bundeling van elkaars creatieve inzichten tot verbluffend nieuwe resultaten kan leiden.

Zo zien we cursisten ‘intuïtieve ontwikkeling’ en ‘psycho-energetica’ die tot drie jaar lang introspectief, actief waren, vanuit hun vernieuwde inspiratie projecten opstarten, zoals een speciale kruidenzaak of met hun gaan burgemeester praten over transformatie van vastgelopen buurten. Anderen worden buddy voor aidspatiënten, begeleiden stervende of zwaar zieke mensen, zorgen voor ter dood veroordeelden, beginnen een nieuwe zaak, veranderen van beroep, durven vaak eindelijk in hun leven hun lang gekoesterde  dromen waar te maken.

In onze nieuwe vereniging Magma gaat dat de introspectie over in dialoog en maatschappelijke actie. Om in actie te komen moet je plannen, doel- en actiebewust. 

Waar het dus werkelijk om gaat is de samenwerking tussen ratio en intuïtie in een noodzakelijk maar moeilijk huwelijk. Intuïtie is een creatieve introspectieve verkenning van onze werkelijkheid. Vanuit de ratio ontstaat de doelgerichte actie naar een zich vormende werkelijkheid. Intuïtie bestaat dus uit een interessante samenwerking tussen linker- en rechter hersenhelft, een spel van introspectie en maatschappelijke actie. 

 

Naar een definiëring van intuïtie

Etymologisch gezien, betekent intuïtie ‘het kijken naar binnen, het innerlijk schouwen’. Intuïtie ontwikkelt zich aan de hand van geleide meditaties, die ons naar (de) binnen(kant) en (de observatie van) de uiterlijke wereld leiden, met als doel nieuwe kennisinhouden te (laten) ontwikkelen. Het is een ‘begripshandeling’, zonder dat er van een redenering sprake is. Intuïtie die zich veeleer richt naar zichzelf ( als persoon) noemt hij ‘zesde zintuig, visualisatie’, als ze gericht is naar de andere(n), spreekt hij veeleer over ‘helderziendheid, een medium’.

Je intuïtie gebruiken laat je toe informatie aan te boren, die je helpt richting te geven, je te leiden, de juiste beslissingen te nemen. Ze is toegankelijk voor een ieder en wordt niet geassocieerd met magische of spirituele krachten. Ze kan zich evengoed onbewust manifesteren en wordt dan vaak aangeduid met uitdrukkingen als: ‘ik had inspiratie, ik had een geweldig, geniaal idee,…’

 

De verschillende types van intuïtie

Alhoewel intuïtie op verschillende manieren uitgedrukt kan worden en zich op verschillende niveaus (van meesterschap) manifesteert, is ze voor iedereen toegankelijk. Het is nuttig een vluchtige overschouwing te maken van de verschillende types, zoals hij ze aangeeft:

De intuïtieve droom

Sjamanen en volkeren uit de oudheid meenden dat goden de dromen van mensen bezochten om oplossingen van alledaagse problemen aan te reiken. Ook Carl Gustav Jung was ervan overtuigd dat dromen een eigen dynamiek hadden die erin bestond de té beperkende denkbeelden van het bewustzijn te corrigeren. De goden van vroeger waren voor Jung veeleer creatieve bronnen, waarmee mensen via hun onbewuste in verbinding traden en toegang gaven tot een soort van symbolische taal. Het zich bewust zijn van dromen is in die zin belangrijk, omdat het een individu tools kan aanreiken om zijn eigen evolutie beter te begrijpen.

De instinctieve intuïtie

Vermits we soms op een instinctieve manier handelen, manifesteert de intuïtie zich hier in de vorm van irrationele handelingen, die je moeilijk kan verklaren. Zoals je op een bepaalde dag bijv. afwijkt van je dagelijkse traject, een andere weg neemt, zonder te weten waarom. Later hoor je dan dat daar een tragisch ongeval gebeurde…

De inspirerende intuïtie

Doet zich voor wanneer we ons door een verlangen, een ‘idee-flash’ laten leiden en gaat gewoonlijk gepaard met een grote vorm van plezier - een extase bijna -, omdat we contact maken met een dimensie die vaak onderdrukt geworden is. In sommige gevallen, is de intuïtie hier een tool om een diep verankerd verlangen in ons wakker te maken.

Deze vorm kan erg ingrijpend zijn, omdat het hier gaat over veranderingen die de richting van je leven echt kunnen wijzigen. Bijv. je komt toevallig iemand uit je kindertijd tegen die je terug in contact brengt met je verborgen verlangen als kind om te tekenen - je maakt als het ware terug contact met je droom -, je schrijft je in in een tekenschool en hervindt terug een gevoelen van vrede naar je omgeving toe, omdat je terug contact gemaakt heb met hetgeen je echt wilt (doen) in je leven...

De scheppende intuïtie

Deze intuïtie vertrekt vaak vanuit een overpeinzing van iets en brengt ons vaak naar een inspiratie die nieuwe inzichten oplevert. Ze kan zich plots aan je voordoen en we geven ons vaak geen rekenschap van deze vorm, omdat we ons te zeer concentreren op het vatten van de verkregen informatie. Komt vaak vaak voor bij uitvinders, artiesten, onderzoekers. Zo beweerde Brahms, de muziekcomponist, dat hij muziek componeerde in een semi-trance: zijn bewustzijn werd aan banden gelegd en ideeën deden zich aan hem voor alsof ze verbonden leken met ‘God’. Ook de schrijver RL Stevenson verhaalde dat zijn geschriften tot stand kwamen dankzij een onzichtbare, ondefineerbare ‘samenwerking’.

De sensitieve intuïtie

Intuïtie kan zich ook ontwikkelen aan de hand van technieken of hulpmiddelen, die gebruikt worden om een antwoord aan het lichaam te ontlokken. Er bestaan verschillende technieken:

kinesiologie bijv. test de fysieke weerstand van arm of been om de zenuwimplusen die het onbewuste voortbrengt, te testen; kinesiologie berust op de hypothese dat het lichaam intelligent is en subtiel tot uitdrukking brengt wat het nodig heeft of verlangt.

De intuïtie hier berust dus op een antwoord van het onbewuste. Het is belangrijk hier om de verkregen antwoorden te evalueren, want de methode is enigszins beperkt tot negatieve of positieve antwoorden en kan dus geen nuanceringen van het onbewuste traceren. Het is hier belangrijk aan te stippen dat het onbewuste zeer beïnvloedbaar is en de manier waarop de therapeut vragen stelt, kan de diagnose in een bepaalde richting oriënteren.

Intuïtie, opgewekt door een waarzeggerstechniek ( tarot, numerologie, astrologie)

De nodige theoretische inzichten van deze technieken bieden de beoefenaar een kader, waarin intuïtie kan meespelen. De valkuil bestaat er in om aan deze technieken een magische kracht toe te kennen, terwijl men hierin het aandeel van de eigen intuïtie niet ziet.

De gedissocieerde intuïtie

Doet zich voor bij personen die ervan overtuigd zijn dat hun intuïtie een manifestatie is van een energie die buiten hen zelf ligt: zij zeggen vaak dat ze communiceren met een overledene of een spirituele entiteit, ze horen vaak een stem van buitenaf, die hen raad geeft en waaraan ze een zekere kracht toeschrijven. Telkens als de stem zich voordoet, geven ze hieraan een identiteit die van henzelf gedissocieerd is en die hen van hun eigen scheppende bron afhoudt.

Intuïtie bedrijven zonder de mechanismen ervan te begrijpen, kan gevaarlijk zijn: de entiteit die men denkt te contacteren, kan een manifestatie zijn van een verdringing of een geïdealiseerde dimensie van zichzelf, die niet in staat is te integreren. Er manifesteert zich dan een tweede personaliteit om het onbewuste potentieel te manifesteren. Belangrijke (af)dwalingen van de persoonlijkheid kunnen hieruit voortvloeien.

Bélanger stipt aan dat ook in de gedissocieerde intuïtie - op voorwaarde dat ze bewust beoefend wordt- de verbeeldingskracht gebruikt kan worden om psychische energieën te scheppen, die het bewustzijn kunnen verruimen.

De geïntegreerde intuïtie

Manifesteert zich wanneer de persoon bewust is van het creatief proces dat hij voortbrengt en waartoe hij toegang heeft. Deze intuïtie verkrijg je door oefening en praktijkervaring, vereist een zekere nauwkeurigheid en jarenlange ervaring.


Volg ons

Blijf op de hoogte over het laatste nieuws en updates. Voel je vrij om het mee te verspreiden!



Over ons

Timotheus is een lerende beweging die mensen bijeenbrengt en vormt om vanuit hun innerlijke ruimte en intuïtieve intelligentie hun talenten te ontwikkelen. Timotheus roept mensen op om vanuit intrinsieke bewogenheid, verantwoordelijkheid op te nemen en zich actief onderzoekend en bewustzijnsverruimend, te engageren in hun kleine gemeenschap, de brede samenleving en een wereld in transitie.  Het uiteindelijke doel is een multidimensionele en ethische samenleving die ruimte laat voor zowel de mentale ratio als voor ‘het supra-mentale’ - of dat wat het mentale overstijgt - waarin burgers co-creatief en zelfbewust zin geven aan een goed en harmonieus samenleven.


Dossier intuïtie

Henry Mintzberg zegt het in NRC Handelsblad (4/3/2000) als volgt:

“We laten onze kinderen tekenen, schilderen en boetseren tot ze naar het 1°leerjaar trekken. Dan moeten ze opeens leren lezen, schrijven en rekenen. Plotseling neemt de rationele, analytische linkerzijde van onze hersens het over van de creatieve, intuïtieve rechtzijde die gaandeweg wordt verwaarloosd. Alles moet duidelijk onder woorden worden gebracht, beargumenteerd bewezen. Dat is funest. Er is een evenwichtige uitwisseling tussen beide hersenhelften nodig.”

 

Overspoeld door informatie

Jan-Willem van den Brandhof:

“Data zijn geen feiten
Feiten zijn geen informatie
Informatie is geen kennis
Kennis is geen waarheid
Waarheid is geen wijsheid”

 

De hedendaagse mens wordt overspoeld door een stortvloed aan informatie. Op dit ogenblik verdubbelt de totale hoeveelheid informatie op onze aardbol iedere twee à drie jaar. De informatie op internet verdubbelt iedere acht maanden in omvang.

Vanuit onze linker hersenhelft proberen we alle deze data te bevatten in een soort collectieve overtuiging dat data, feiten, gegevens in zich de wijsheid dragen. Maar het is pas wanneer we al deze feiten confronteren vanuit onze rechter hersenhelft dat we langzaam leren verbanden ontwaren en de diepere betekenis achter de feiten ontdekken. Vanuit de rechter hersenhelft bekijken we de dingen in hun geheel, leren we verbanden zien, erkennen we de relatie tussen de feiten. We leren dan om de diepere betekenis, de verbanden of de rode draad achter de feiten te achterhalen.

Prof. Dr. Paul Verhaeghe schrijft in zijn nieuw boek ‘het einde van psychotherapie’:

“Het kan toch geen toeval zijn dat een maatschappij gekenmerkt door een overvloed aan stimuli en snelheid overloopt van hyperactieve en aandachtsgestoorde kinderen?”

We leven inderdaad in een ADHD-wereld waar alles zo snel verloopt dat de realiteit nog nauwelijks te bevatten. We missen in deze hectische wereld tijd voor introspectie, waar een volwassene ruimte kan creëren om ‘stil te staan’ bij de diepere betekenis van de feiten en de relatie met het eigen leven te bevatten, waar vanuit de verbinding met de rechter hersenhelft in een intuïtieve beweging meer duidelijkheid kan ontstaan!

 

Angst voor introspectie

In onze samenleving lijkt soms een hardnekkig vooroordeel te leven tegen introspectie. Het zoeken naar innerlijk weten wordt dan verbonden aan een ongezonde eigenliefde die ten koste gaat van het nemen van maatschappelijke verantwoordelijkheid. Het tegemoet treden van de rechter hersenhelft, dus ook het niet-rationele, vergt immers moed. We moeten de rationele controle lossen om onbekende paden te bewandelen.

Vooral voor degenen die sterk de behoefte hebben om de teugels in eigen handen te houden is dit een uitdaging. In contact komen met meervoudige werkelijkheden, met meervoudige nieuwe manieren van zien, met bronnen van creativiteit, is in onze rationele wereld niet altijd even eenvoudig. We ervaren een soort plein- of ruimte vrees en angst voor onze eigen ontzagwekkende uitgestrektheid.

Angst om bekritiseerd te worden, houdt weer anderen tegen. Zij zouden misschien een idiote, pretentieuze of zelfs wat getikte indruk kunnen maken op hun familie, vrienden, en collega’s. Zij zijn bang dat hun reis naar binnen narcistisch overkomt of als een vlucht. De beleving van deze ervaringen is vaak ongrijpbaar en moeilijk te verwoorden.

 

De innerlijke ruimte ontdekken

Nog veel vaker, zoals Maslow (grondlegger van de humanische psychologie) opmerkte, is er angst voor de eigen mogelijkheden. We ervaren en genieten van de onvoorstelbare mogelijkheden die we op piekmomenten in onszelf ervaren. En toch trillen we tegelijkertijd van zwakte, ontzag, en angst voor diezelfde mogelijkheden.

Er bestaat een angst om onze diepte behoeften te vertrouwen. We zijn bang dat een impulsief aspect van onszelf de teugels zal overnemen. Stel dat we tot de ontdekking komen dat wat we werkelijk van het leven verwachten gevaarlijk verschilt van wat we hebben. En daarbij komt dan nog de angst om te worden meegezogen in een maalstroom van ongewone ervaringen en, erger nog, dat we ze fijn zouden vinden. Ergens weten mensen dat wanneer ze dit nieuwe spoor gaan volgen, de dingen nooit meer hetzelfde zullen zijn…

 

Gezonde kritische houding

Natuurlijk is een gezonde kritische houding nodig tegenover mensen die de weg naar binnen gaan en na een tijd meer en meer gaan vervreemden van wat er in de wereld gebeurt en van hun dagelijkse werkelijkheid. Je ziet deze mensen van de ene naar de andere cursus shoppen. Ze ontwikkelen een eigen ‘esoterisch’ of ‘gepsychologiseerd” taaltje voor insiders. Er wordt veel gepraat, veel theorie verkondigd maar vragen over: “Wat doe je ermee?”, “Waarin raakt dit jouw leven?”, “Welke oproep is daarin voor jou weggelegd?”, blijven onbeantwoord.

In haar artikel 'Vrede op aarde aan alle mensen' in De Morgen (14/12/2007) schetst Hilde Kieboom (Voorzitter van de Sint-Egidius gemeenschap in Antwerpen) een interessant beeld van onze samenleving:

"Mensen ervaren almaar meer dat de gepsychologiseerde en egocentrische manier van geluk vinden die ons wordt aangepraat niet werkt: Nooit bestond er zo'n aanbod aan dure sessies om het evenwicht weer te vinden, maar nooit was het aantal zelfmoorden in ons land zo hoog". In haar artikel nodigt Hilde uit om zelf verantwoordelijkheid op te nemen voor de wereld waarin we leven: “Eén mens maakt een wereld van verschil. Dat kan ook vandaag. Wat je doet of laat, dat doet ertoe”.

 

Van introspectie naar (maatschappelijke) betrokkenheid

Cursisten die authentiek ook de potentie van de rechter helft ervaren hebben, blijven niet onberoerd voor beelden van oorlog en hongersnood in Darfur. Het resoneert en kerft diep in hen en zegt tevens iets over hen. Misschien is dit wel het verschil dat het verschil maakt. Er is geen grens meer tussen de innerlijke beleving en de buitenkant. Het gaat hier niet alleen om wat je doet of laat maar vooral om wat je voelt.

Dit is wellicht essentieel voor een rechter hersenhelft-kijk. In je doen en je laten, laat je je leiden door een 'innerlijke bewogenheid' die ideologie en dogma overstijgt. Waar rechterhelft oefeningen ons via tekenen, innerlijke beelden, metaforen vaak meer vertellen over “Wie we zijn”, “Wat onze missie is als mens”, “Wat ons als mens overstijgt”, geeft de linkerkant antwoorden op vragen als: “Waar ga je dit doen?”, “Met en voor wie?”, “Wanneer en in welke omgeving?”

Cursisten die deze weg bewandelden, vertellen ons over hun vernieuwde inzet. Ze hebben nieuwe bronnen van kracht en manieren om hiervan gebruik te maken voor hun eigen vervulling en ten bate van anderen ontdekt. Er komt van zelf een grotere maatschappelijke betrokkenheid, alsof het eigen hart gaat meetrillen met het hart van de wereld. Niet vanuit een ideologie of omdat het moet van spontaan vanuit het proces van introspectie.

“Zo binnen, zo buiten!”, dat was een stelling van de oude alchemisten, dit wordt ons vandaag bevestigd door kwantumfysici. In deze beweging is de ondersteuning van nieuwe bondgenoten van essentieel belang. Een groep mensen waar noch de status, noch het diploma, noch de leeftijd belangrijk is dan wel de zekerheid dat je op elkaar kan terugvallen.

De vragen zijn dan niet meer zozeer wat je allemaal met de aangeleerde vaardigheden kan doen dan wel wie je mag worden of zijn voor anderen. Je gaat dan handelen vanuit je eigen ‘innerlijk leiderschap’ waarin een synergie ontstaat tussen je engagement en wie je van binnenuit wordt. En zo ontstaat een zogenaamd ‘wij’ veld waarin vooral de bundeling van elkaars creatieve inzichten tot verbluffend nieuwe resultaten kan leiden.

Zo zien we cursisten ‘intuïtieve ontwikkeling’ en ‘psycho-energetica’ die tot drie jaar lang introspectief, actief waren, vanuit hun vernieuwde inspiratie projecten opstarten, zoals een speciale kruidenzaak of met hun gaan burgemeester praten over transformatie van vastgelopen buurten. Anderen worden buddy voor aidspatiënten, begeleiden stervende of zwaar zieke mensen, zorgen voor ter dood veroordeelden, beginnen een nieuwe zaak, veranderen van beroep, durven vaak eindelijk in hun leven hun lang gekoesterde  dromen waar te maken.

In onze nieuwe vereniging Magma gaat dat de introspectie over in dialoog en maatschappelijke actie. Om in actie te komen moet je plannen, doel- en actiebewust. 

Waar het dus werkelijk om gaat is de samenwerking tussen ratio en intuïtie in een noodzakelijk maar moeilijk huwelijk. Intuïtie is een creatieve introspectieve verkenning van onze werkelijkheid. Vanuit de ratio ontstaat de doelgerichte actie naar een zich vormende werkelijkheid. Intuïtie bestaat dus uit een interessante samenwerking tussen linker- en rechter hersenhelft, een spel van introspectie en maatschappelijke actie. 

 

Naar een definiëring van intuïtie

Etymologisch gezien, betekent intuïtie ‘het kijken naar binnen, het innerlijk schouwen’. Intuïtie ontwikkelt zich aan de hand van geleide meditaties, die ons naar (de) binnen(kant) en (de observatie van) de uiterlijke wereld leiden, met als doel nieuwe kennisinhouden te (laten) ontwikkelen. Het is een ‘begripshandeling’, zonder dat er van een redenering sprake is. Intuïtie die zich veeleer richt naar zichzelf ( als persoon) noemt hij ‘zesde zintuig, visualisatie’, als ze gericht is naar de andere(n), spreekt hij veeleer over ‘helderziendheid, een medium’.

Je intuïtie gebruiken laat je toe informatie aan te boren, die je helpt richting te geven, je te leiden, de juiste beslissingen te nemen. Ze is toegankelijk voor een ieder en wordt niet geassocieerd met magische of spirituele krachten. Ze kan zich evengoed onbewust manifesteren en wordt dan vaak aangeduid met uitdrukkingen als: ‘ik had inspiratie, ik had een geweldig, geniaal idee,…’

 

De verschillende types van intuïtie

Alhoewel intuïtie op verschillende manieren uitgedrukt kan worden en zich op verschillende niveaus (van meesterschap) manifesteert, is ze voor iedereen toegankelijk. Het is nuttig een vluchtige overschouwing te maken van de verschillende types, zoals hij ze aangeeft:

De intuïtieve droom

Sjamanen en volkeren uit de oudheid meenden dat goden de dromen van mensen bezochten om oplossingen van alledaagse problemen aan te reiken. Ook Carl Gustav Jung was ervan overtuigd dat dromen een eigen dynamiek hadden die erin bestond de té beperkende denkbeelden van het bewustzijn te corrigeren. De goden van vroeger waren voor Jung veeleer creatieve bronnen, waarmee mensen via hun onbewuste in verbinding traden en toegang gaven tot een soort van symbolische taal. Het zich bewust zijn van dromen is in die zin belangrijk, omdat het een individu tools kan aanreiken om zijn eigen evolutie beter te begrijpen.

De instinctieve intuïtie

Vermits we soms op een instinctieve manier handelen, manifesteert de intuïtie zich hier in de vorm van irrationele handelingen, die je moeilijk kan verklaren. Zoals je op een bepaalde dag bijv. afwijkt van je dagelijkse traject, een andere weg neemt, zonder te weten waarom. Later hoor je dan dat daar een tragisch ongeval gebeurde…

De inspirerende intuïtie

Doet zich voor wanneer we ons door een verlangen, een ‘idee-flash’ laten leiden en gaat gewoonlijk gepaard met een grote vorm van plezier - een extase bijna -, omdat we contact maken met een dimensie die vaak onderdrukt geworden is. In sommige gevallen, is de intuïtie hier een tool om een diep verankerd verlangen in ons wakker te maken.

Deze vorm kan erg ingrijpend zijn, omdat het hier gaat over veranderingen die de richting van je leven echt kunnen wijzigen. Bijv. je komt toevallig iemand uit je kindertijd tegen die je terug in contact brengt met je verborgen verlangen als kind om te tekenen - je maakt als het ware terug contact met je droom -, je schrijft je in in een tekenschool en hervindt terug een gevoelen van vrede naar je omgeving toe, omdat je terug contact gemaakt heb met hetgeen je echt wilt (doen) in je leven...

De scheppende intuïtie

Deze intuïtie vertrekt vaak vanuit een overpeinzing van iets en brengt ons vaak naar een inspiratie die nieuwe inzichten oplevert. Ze kan zich plots aan je voordoen en we geven ons vaak geen rekenschap van deze vorm, omdat we ons te zeer concentreren op het vatten van de verkregen informatie. Komt vaak vaak voor bij uitvinders, artiesten, onderzoekers. Zo beweerde Brahms, de muziekcomponist, dat hij muziek componeerde in een semi-trance: zijn bewustzijn werd aan banden gelegd en ideeën deden zich aan hem voor alsof ze verbonden leken met ‘God’. Ook de schrijver RL Stevenson verhaalde dat zijn geschriften tot stand kwamen dankzij een onzichtbare, ondefineerbare ‘samenwerking’.

De sensitieve intuïtie

Intuïtie kan zich ook ontwikkelen aan de hand van technieken of hulpmiddelen, die gebruikt worden om een antwoord aan het lichaam te ontlokken. Er bestaan verschillende technieken:

kinesiologie bijv. test de fysieke weerstand van arm of been om de zenuwimplusen die het onbewuste voortbrengt, te testen; kinesiologie berust op de hypothese dat het lichaam intelligent is en subtiel tot uitdrukking brengt wat het nodig heeft of verlangt.

De intuïtie hier berust dus op een antwoord van het onbewuste. Het is belangrijk hier om de verkregen antwoorden te evalueren, want de methode is enigszins beperkt tot negatieve of positieve antwoorden en kan dus geen nuanceringen van het onbewuste traceren. Het is hier belangrijk aan te stippen dat het onbewuste zeer beïnvloedbaar is en de manier waarop de therapeut vragen stelt, kan de diagnose in een bepaalde richting oriënteren.

Intuïtie, opgewekt door een waarzeggerstechniek ( tarot, numerologie, astrologie)

De nodige theoretische inzichten van deze technieken bieden de beoefenaar een kader, waarin intuïtie kan meespelen. De valkuil bestaat er in om aan deze technieken een magische kracht toe te kennen, terwijl men hierin het aandeel van de eigen intuïtie niet ziet.

De gedissocieerde intuïtie

Doet zich voor bij personen die ervan overtuigd zijn dat hun intuïtie een manifestatie is van een energie die buiten hen zelf ligt: zij zeggen vaak dat ze communiceren met een overledene of een spirituele entiteit, ze horen vaak een stem van buitenaf, die hen raad geeft en waaraan ze een zekere kracht toeschrijven. Telkens als de stem zich voordoet, geven ze hieraan een identiteit die van henzelf gedissocieerd is en die hen van hun eigen scheppende bron afhoudt.

Intuïtie bedrijven zonder de mechanismen ervan te begrijpen, kan gevaarlijk zijn: de entiteit die men denkt te contacteren, kan een manifestatie zijn van een verdringing of een geïdealiseerde dimensie van zichzelf, die niet in staat is te integreren. Er manifesteert zich dan een tweede personaliteit om het onbewuste potentieel te manifesteren. Belangrijke (af)dwalingen van de persoonlijkheid kunnen hieruit voortvloeien.

Bélanger stipt aan dat ook in de gedissocieerde intuïtie - op voorwaarde dat ze bewust beoefend wordt- de verbeeldingskracht gebruikt kan worden om psychische energieën te scheppen, die het bewustzijn kunnen verruimen.

De geïntegreerde intuïtie

Manifesteert zich wanneer de persoon bewust is van het creatief proces dat hij voortbrengt en waartoe hij toegang heeft. Deze intuïtie verkrijg je door oefening en praktijkervaring, vereist een zekere nauwkeurigheid en jarenlange ervaring.


Contactgegevens

Timotheus-Intuïtie vzw
Administratief Centrum:
Jaak De Boeckstraat 73 bus 2 - (DE KRING)
2170  Merksem

Tel.: 03 644 06 60
E-mail: info@timotheus.org

Inloggen >

Privacy verklaring >