Op 12 maart 1930 begon Mahatma Gandhi (de befaamde Indische politicus) samen met maar een 70tal aanhangers vanuit zijn Ashram in India een voettocht van honderden km ’s richting zee. Het was een van de etappes op weg naar de onafhankelijkheid van zijn land toen. Ze begonnen als kleine groep en al heel gauw groeide de groep aan tot meer dan 150.000 stappers richting zee.
Wat ons opvalt bij het lezen van dit historisch gebeuren is dat de tocht begon met een hele kleine groep van mensen om dan pas later uit te groeien tot een breed gedragen beweging. Hoeveel kan de geestkracht van een kleine groep betekenen in het licht van de wereldgeschiedenis? Hoewel iedereen toen dacht dat hun droom onmogelijk was, hebben ze door de kracht van hun bewustzijn wonderwel het onmogelijke mogelijk gemaakt.
Niet alleen wat ze deden maakte het verschil, maar hoe zij het deden en wie zij waren wanneer ze handelden. Zo ontstond later wereldwijd de hele beweging rond geweldloze weerbaarheid. Gandhi zelf was er het levend voorbeeld van. In zijn toespraken kwam telkens opnieuw dezelfde slagzin: "Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien."
In het begin van deze 21° eeuw verbinden mensen zich wereldwijd om onze samenleving in beweging te brengen. En wie daarbij een intensief innerlijk groeiproces meemaakt, voelt dat het in onze wereld écht anders kan. Het is geen ideologie of geen broze droom. Nee, het is vaak een diep aanvoelen, een diep weten. Wie dit aanvoelt, weet dat zij/hij niet aan de kant kan blijven staan en is bereid daar ook een prijs voor te betalen. Het besef groeit dat we ‘samen’ een nieuwe werkelijkheid tot stand kunnen brengen vanuit onderlinge verbondenheid, de ervaring ook dat een allesomvattende visie bezig is zich in ons te manifesteren.
In de zomermaanden botsten we op inzichten en ervaringen die ons duidelijk aangaven dat de tijd rijp is voor een nieuwe belangrijke stap. Na een gesprek met een onverwachte bezoeker deze week, hoorde ik hem het volgende opmerken:
“Er hangt hier precies iets in de lucht dat tevoren nog nooit gehoord is!”
Op zondag 2 september kondigen we met de kerngroep een nieuwe stap aan in de tocht die we nu al 25 jaar samen afleggen. Meer dan ooit voelen we dat we aan de vooravond staan van een nieuwe weg. Samen zullen we plechtig een waakvlam aansteken - die voortaan in de Kluizerij constant zal blijven branden - als symbool van hoop, innerlijke vuur en bronkracht, verbondenheid met elkaar.
Aanwezigen ontvangen een kaarsje om het vuur ook mee te nemen naar huis en het daar verder te laten branden.
Diep in ons leeft het besef dat vrijuit gelukkig leven een bestemming is. Die bestemming heeft een stille maar onweerstaanbare aantrekkingskracht, die ons meeneemt naar een nieuw en fris gevoel van ruimte, creativiteit en geluk dat we niet langer kunnen negeren. Is de tijd niet meer dan ooit gekomen om zelf te besluiten deel uit te maken van de golf van bewustwording en genezing waar onze aarde zo dringend behoefte aan heeft?
Kom je op zondag 2 september mee geschiedenis schrijven, samen met vele andere pioniers die er ook van dromen om de wereld een nieuwe richting te geven? Deze afspraak wil je toch zeker niet missen, toch?
Alle info op de website www.timotheus.be of in ons tijdschrift nummer van augustus dat deze week in je bus valt.
Philippe Vandevorst
Voor de kerngroep.