Ho’oponopono is van oorsprong een Hawaiiaans vergeving- en genezingsproces. Het betekent dingen goed maken, rechtzetten, transformeren, problemen oplossen. Het was Morrnah Nalamaku Simeona Kahuna Lapa’au (Hawaiiaanse genezeres, 1913-1992) die het proces vereenvoudigde en meer openbaar maakte.
De belangrijkste aandachtspunten van ho’oponopono zijn:
- Alle problemen, ziekten, negatieve of traumatische ervaringen die wij meemaken in ons leven zijn het gevolg van negatieve herinneringen/programma’s/overtuigingen die in ons onderbewustzijn opgeslagen zijn.
- Wij zijn niet “schuldig” aan deze programma’s, maar het is wel 100% onze verantwoordelijkheid. Het delen van deze negatieve herinneringen met iedereen om ons heen, zorgt ervoor dat problemen of negatieve ervaringen zich aandienen. Door 100% verantwoordelijkheid te nemen, en deze herinneringen te zuiveren en los te laten, gaan wij naar een “leegte” waardoor wij in liefde, in harmonie en in vrede zijn en Goddelijke inspiratie kan stromen. Problemen lossen zich op.
Wanneer jij verantwoordelijkheid neemt voor je “innerlijke wereld, zal je uiterlijke wereld veranderen.
Ho’oponopono inviteert je om al je oude programma’s los te laten, om alles wat in het verleden gebeurde te vergeven, om liefde en acceptatie te vinden in dit moment. Des te meer jij jezelf bevrijdt van lagere gedachten/overtuigingen, des te meer kan je hogere zelf je de weg wijzen.
10 voordelen die ho’oponopono je kunnen brengen
Dankzij Ho’oponopono…..:
- Dankzij ho’oponopono kan je ontdekken wie jij echt bent. Wanneer je door je emoties, die jou meestal sturen, kan kijken, leer jij jezelf zien zoals je echt bent. Jij leert te ontdekken dat jij niet je emoties bent, dat jij niet de persoon bent die je denkt te zijn. Jij bent veel meer dan dat, jij bent liefde, en jij bezit een ongelooflijke innerlijke pure kracht. Jij kan je angsten je schuldgevoelens, je wrok, je minderwaardigheidsgevoelens en je (zelf) kritiek helemaal loslaten.
- Dankzij ho’oponopono kan je een nieuwe werkelijkheid met open armen ontvangen. Je gaat meer geloven in wat er mogelijk is. Je leert door de werkelijkheid van het ego zien, naar de werkelijkheid van je ziel. Je gelooft meer in je talenten en in de perspectieven.
- Dankzij ho’oponopono hoef je niet meer op zoek te gaan naar antwoorden, je hoeft geen verwachtingen meer te koesteren. Je leert de controle loslaten, (want die hebben wij toch niet) je leert verwachtingen loslaten. Verwachtingen komen altijd vanuit onze herinneringen, vanuit oude overtuigingen. Door verwachtingen los te laten kan inspiratie binnen stromen. Je leert vertrouwen op Goddelijke inspiratie, op al het goede dat het universum voor jou in petto heeft.
- Dankzij ho’oponopono vermindert je stressniveau. Stress wordt dikwijls veroorzaakt door onze verwachtingen wanneer we een bepaald doel voorop stellen. Door los te laten vermindert onze stress. Je maakt plaats voor innerlijke vrede, voor rust in je hoofd. Je kan helder denken. Bijvoorbeeld: voor een belangrijke presentatie, of een belangrijke afspraak vraag je aan je Hogere zelf om alles in jou te zuiveren wat eventueel een hindernis of een obstakel zou kunnen bij jezelf, en/of bij al de mensen die bij de presentatie/afspraak betrokken zijn.
- Dankzij ho’oponopono ga je steeds meer fantastische waarden in jezelf ontwikkelen. Waarden die als pakketjes van liefde zijn, zoals: dankbaarheid, vergeving, loslaten, bescheidenheid, vreugde, onbevooroordeelheid, zelfvertrouwen, eigenliefde.
- Dankzij ho’oponopono kan je jezelf bevrijden van alles wat je blokkeert in je leven. Je kan jezelf bevrijden van alles wat een bron van pijn, last of lijden kan zijn. Je bevrijdt jezelf van blokkades die je passies afremmen en je beoordelingsvermogen ondermijnen.
- Dankzij ho’oponopono zal je meer en meer in het “nu” aanwezig zijn. Je krijgt Goddelijke inspiratie, je staat open voor deze boodschappen, en je zal actie kunnen ondernemen. Je zal je inspiratie kunnen omzetten in daden.
- Dankzij ho’oponopono zal je je meer en meer bewust worden van de kracht van vergeving. Vergeving opent de deur naar liefde. Zodra je over iets of iemand oordeelt sluit je je hart voor liefde, en stop je met liefhebben. Oordelen ontneemt je alle liefdeskracht. Oordelen is het gevolg van een overtuiging of een negatieve herinnering. Door vergeving hiervoor te vragen kan je je bevrijden van het oordelen, net zoals van je schaduwkanten (die kanten die je in jezelf niet graag ziet) en open je de deur voor liefde.
- Dankzij ho’oponopono kan je een oplossing vinden voor steeds terugkerende conflictsituaties. Wanneer een conflict zich voordoet, en we lossen het niet op, zal de energie in ons aanwezig blijven en zich op een later tijdstip herhalen. Meestal in een andere vorm, maar het zal steeds heftiger en krachtiger worden. Door ho’oponopono kan je conflictsituaties oplossen en loslaten, waardoor ze uit je leven verdwijnen.
- Dankzij ho’oponopono leer je houden van jezelf, leer je jezelf volledig te aanvaarden. Je kan je talenten volledig ontplooien, je kan je geweldige persoonlijkheden ontdekken. Je kan nieuwe projecten opstarten, je gelooft 100% in jezelf. Je leert om met liefde naar jezelf te kijken, je leert om met liefde naar alles en iedereen om je heen te kijken, je leert gebruik te maken van de allesomvattende kracht van het universum. Liefde, dankbaarheid en vergeving! En dat is wij jij echt bent! Jij kan helemaal jezelf zijn.
Een stuk uit het boek “Zero limits” van Dr. Joe Vitale:
Twee jaar geleden hoorde ik over een therapeut in Hawaii die een hele afdeling criminele psychiatrische patiënten genas — zonder ze ook maar een keer persoonlijk te hebben ontmoet. De psycholoog hoefde maar het dossier te bestuderen van een patiënt van die afdeling en vervolgens in zichzelf te kijken hoe hij de ziekte van die persoon had gecreëerd. Als hij vooruitgang boekte in zijn eigen genezing, genas de patiënt.
Toen ik voor het eerst dit verhaal hoorde, dacht ik dat het een broodje-aap-verhaal was. Hoe kon iemand een ander genezen door zichzelf te genezen? Hoe zou zelfs de beste meester zelfverbeteraar criminele psychiatrische patiënten kunnen genezen? Het voelde niet aan als realistisch. Het was niet logisch, dus schoof ik het verhaal terzijde.
Echter hoorde ik een jaar later het verhaal opnieuw. Ik hoorde dat de therapeut een Hawaiiaanse geneeswijze had toegepast genaamd ho’oponopono. Ik had daar nooit eerder van gehoord, toch kon ik het niet meer uit mijn hoofd zetten. Als het verhaal überhaupt op waarheid berustte, moest ik er meer van zien te weten. Ik had “totale verantwoordelijkheid” altijd begrepen als verantwoordelijk zijn voor wat ik denk en doe. Verder dan dat kan ik er niets mee. Ik denk dat de meeste mensen op deze manier denken over “totale verantwoordelijkheid”. Wij zijn verantwoordelijk voor wat we doen, niet voor wat iemand anders doet — maar dat klopt niet.
De Hawaiiaanse therapeut die deze criminele psychiatrische patiënten genas zou me op de hoogte brengen van een geavanceerde, nieuwe kijk op totale verantwoordelijkheid. Zijn naam is Dr. Ihaleakala Hew Len. Ons eerste telefoongesprek kan goed een uur zijn geweest. Ik vroeg hem mij het hele verhaal te vertellen van zijn werk als therapeut. Hij vertelde dat hij vier jaar lang voor het Hawaiiaanse Staats Hospitaal had gewerkt. Die afdeling waar zij de criminele psychiatrische patiënten hielden was gevaarlijk. Maandelijks vertrokken er psychologen. De staf had een groot ziekteverzuim, of bleef eenvoudig weg. Uit vrees om aangevallen te worden door patiënten liepen de mensen met hun rug naar de muur door die afdeling heen. Het was geen prettige plaats om te leven, te werken of te bezoeken. Dr. Len vertelde mij dat hij nooit patiënten persoonlijk ontmoette. Hij kwam overeen dat hij een kantoor zou hebben en dat hij hun dossiers zou doornemen. Terwijl hij die dossiers bekeek, werkte hij aan zichzelf. En terwijl hij werkte aan zichzelf, begonnen de patiënten te genezen. Hij vertelde verder dat, ‘na enkele maanden patiënten die geboeid dienden te worden werden toegestaan om vrij rond te lopen. Andere die zware medicijnen moesten gebruiken kwamen van hun medicijnen af. En degenen die geen kans hadden om ooit nog ontslagen te worden werden vrijgelaten’. Ik was vol ontzag. ‘En dat niet alleen,’ ging hij verder, ‘maar de staf begon er plezier in te hebben naar het werk te komen. Absenteïsme en banenverloop verdwenen. Uiteindelijk hadden we meer staf dan we nodig hadden doordat patiënten ontslagen werden en de volledige staf verscheen op het werk. Vandaag de dag is deze afdeling gesloten’.
Op dit punt aangekomen moest ik wel de een-miljoen-dollar-vraag stellen: ‘Wat deed u in uzelf dat die mensen deed veranderen? ‘Ik heelde eenvoudigweg het gedeelte van mij dat ze gecreëerd had,’ zei hij. Ik begreep het niet. Dr. Len legde uit dat volledige verantwoordelijkheid voor je leven betekent dat alles in je leven — eenvoudig omdat het in jouw leven is — jouw verantwoordelijkheid is. In een letterlijke betekenis is de hele wereld jouw creatie. Oef! Dit is moeilijk te slikken. Verantwoordelijk zijn voor wat je zegt of doet is een ding, maar verantwoordelijk zijn voor wat iedereen in mijn leven zegt of doet is toch wel wat anders. Toch is dit de waarheid: als je volledige verantwoordelijkheid neemt voor je leven, dan is alles wat je ziet, hoort, proeft, aanraakt of hoe dan ook ervaart jouw verantwoordelijkheid omdat het in jouw leven is. Dit betekent dat terroristische activiteit, de president, de economie — of wat dan ook dat je ervaart en niet leuk vindt — aan jou is om te helen. Deze dingen bestaan niet, om het zo maar eens te zeggen, dan alleen als projecties van jou, van binnenuit. Het probleem zit niet in die dingen, het zit in jou, en om ze te veranderen moet je jezelf veranderen. Ik weet, dit is moeilijk te vatten, laat staan te accepteren of het in werkelijkheid te leven. Verwijt is veel makkelijker dan totale verantwoordelijkheid, maar al sprekende met Dr. Len, begon ik me te realiseren dat healing voor hem en in ho’oponopono betekent houden van jezelf. ’Als je je leven wilt verbeteren, moet je je leven helen. Als je iemand wilt genezen, zelfs een krankzinnige crimineel, doe je dat door jezelf te helen’.
Ik vroeg Dr. Len hoe dat ging, dat helen van zichzelf. Wat deed hij dan precies, als hij in de dossiers van die patiënten keek? ‘Ik bleef alleen maar zeggen ‘I’m sorry’ en ‘I love you’ steeds maar weer opnieuw,’ legde hij uit. “Dat is ‘t?”… “Dat is ‘t.”… Komt erop neer dat van jezelf houden de belangrijkste manier is om jezelf te verbeteren, en terwijl je jezelf verbetert, verbeter je jouw wereld.
Laat me je een eenvoudig voorbeeld geven van hoe zoiets werkt: op een dag stuurde me iemand een email dat me erg verstoorde. In het verleden zou ik dat afgehandeld hebben via de emotioneel gevoelige plekken of door een poging om tot redeneren te komen met de persoon die het smerige bericht had gestuurd. Maar deze keer besloot ik om Dr. Len’s methode toe te passen en te zien of het werkte. Ik bleef in stilte zeggen, ‘het spijt me’ en ‘ik hou van jou,’ Ik zei het tegen niemand in het bijzonder. Ik riep eenvoudigweg de geest van liefde aan om binnen in mij te helen datgene wat de uiterlijke omstandigheid creëerde. Binnen een uur ontving ik van dezelfde persoon een email. Hij verontschuldigde zich voor zijn vorige bericht. Houd in gedachte dat ik geen enkele uiterlijke actie had ondernomen om deze verontschuldiging te bekomen. Ik heb hem zelfs niet teruggeschreven. En toch, door te zeggen ‘het spijt me,’ moet ik op de een of andere manier in mezelf geheeld hebben datgene wat hem had gecreëerd.
Later woonde ik een ho’oponopono workshop bij die door Dr. Len werd geleid. Hij is nu 70 jaar, wordt gezien als een grootvaderlijke sjamaan, en leidt een wat teruggetrokken bestaan. Hij prees mijn boek, The Attractor Factor. Hij vertelde me dat door mijzelf te verbeteren, de vibratie van mijn boek zal verhogen, en iedereen zal het al lezende voelen. Kort gezegd, terwijl ik verbeter zullen mijn lezers verbeteren. ‘En hoe zal het zijn met de boeken die al verkocht zijn in de buitenwereld?’, vroeg ik. ‘Die zijn niet in de buitenwereld,’ legde hij uit, weer een keer mijn verstand te boven gaand met zijn mystieke wijsheid. ‘Die zijn nog steeds in jou.’ Kort gezegd, er is geen buitenwereld. Er zou een heel boek voor nodig zijn om deze geavanceerde techniek uit te leggen met de diepgang die het verdient. Laat het voldoende zijn om te zeggen dat wanneer je iets wilt verbeteren in je leven, er maar één plaats is waar je moet kijken: in jezelf. Als je kijkt, doe het met liefde.
Joe Vitale