Corona Special

De visie van Timotheus op Corona

We zijn ongerust over Corona, jij waarschijnlijk ook. Misschien ben je ongerust over je eigen gezondheid of over mensen in je omgeving. Misschien ben je ongerust rond je job of heb je zorgen met het bedrijf dat je runt. En daar zijn natuurlijk wel wat redenen voor vandaag.

Natuurlijk hadden we graag als titel van de volgende Gathering-Special rond Corona geschreven: 'Hoe zorg je dat je zeker geen Corona krijgt?'. Maar dit valt jammer genoeg niet binnen onze eigen controle. De kans dat we corona krijgen kunnen we echter wel kleiner maken en dat ligt wel binnen onze controle.

Maar misschien is nog een belangrijkere vraag: Hoe leren we met corona leven? Hoe ga ik om met de veiligheidsregels? Hoe ga ik om met mijn eenzaamheid en het afgesloten zijn van de buitenwereld? Wat kan Corona betekenen in deze wereld in transitie? Welke inzichten ontdekken wanneer we het fenomeen schouwen vanuit een multi-dimensioneel perspectief?

En daar weten we vanuit het Timotheus Project wel veel over te vertellen. Er komt dus op vrijdag 16 oktober een Gathering SPECIAL rond corona. De webinar presentatie is in handen van Dr. Jan Raes en Philippe Vandevorst. Jan zal vooral de medische, psychosociale en multi-dimensionele zijde van het verhaal vertellen. Philippe zal vooral de oefeningen begeleiden. Tijdens de webinar vertellen we je hoe wij naar dit virus kijken en geven tips mee hoe je ermee kan leven en de kans verkleinen dat je het krijgt. Hoe gaat we om met de regels? Wat erover te denken? Hoe gaan we om met ons immuniteitssysteem, onze angsten en onzekerheid, hoe gaan we om met afstand en de bubbel van 4? We bieden je tijdens de avond ook een krachtige hulpbron oefening om met corona beter om te gaan.

Tijdens de gatherings in de verschillende regio’s in november bieden we ‘nieuwe oefeningen’ aan die ons zullen helpen onze immuniteit te versterken en anders te leren omgaan met het virus. Het zijn krachtige oefeningen die ons helpen om op een veilige en creatieve manier met corona leren leven.

Wat zeker is, is dat Corona een enorme katalysator is voor een wereld in transitie. Al een hele tijd kregen we te horen van vrienden die al vele jaren met wereldastrologie bezig zijn dat 2020 een scharnier jaar zou worden. Niemand had natuurlijk verwacht dat dit via een corona pandemie op ons zou afkomen. Het is een vreemde tragedie, corona. Sommige maatregelen zijn gewoon vervelend zoals bubbels, mondmaskers, ontsmettingsgel en afstand houden, maar mensen verliezen ook geliefden of raken financieel in de problemen. De crisis is diepgaand, ingrijpend en tegelijk ook doodgewoon, want we hebben er allemaal mee te maken. Dat is uitzonderlijk. Het virus zorgt daarenboven ook voor een kortsluiting van onze waarden en morele instincten. Als fundamenteel sociale soort zoeken we hulp bij andere mensen en helpen we als we iemand in nood zien. Vandaag wordt ons gevraagd om, voor het welzijn van iedereen, in isolatie te leven. Dat gaat in tegen hoe we denken en wat we voelen.

Ook voor Corona leefde al het gevoel dat de wereld aan een grondige transformatie toe was. Neem onderwijs, gezondheidszorg, politiek, opvoeding, economie. We ervaren al geruime tijd dat er één en ander mangelt aan het systeem, dus nu is er de kans om aan verandering te denken. En dat geldt voor elke sector, hoe we straks leven, aan politiek zullen doen en met de planeet omgaan.'

Kan het dat in de wereldgeschiedenis pandemieën en epidemieën veranderingen veroorzaken in ons bewustzijn?

Mijn generatie kende enkele supergriepen en een resem ‘gewone’ griepen en verkoudheden. Aids verraste onze generatie wel erg en doodt 0,8% van de wereldbevolking. Covid-19 is weer een ‘kleintje’ eigenlijk, met tot nu toe 0,009% van de wereldbevolking als dodelijk slachtoffer. In de grootorde toch van malaria, tuberculose, mazelen, kinkhoest en diarree. Je kan je in België voor een dozijn virale infecties laten vaccineren. Wij voelden ons dus superveilig vóór corona. Nu ligt dat anders. Het begint ons na een half jaartje te ergeren dat we niet ‘normaal’ kunnen doen. Dat verandert ons bewustzijn.

Grote calamiteiten uit het verre verleden zoals de Zwarte Dood of kleine zoals corona, starten altijd nieuwe manieren van denken en nieuwe gedragingen. De neiging om opnieuw over te schakelen naar het oude normaal is eerst nog sterk. Ze kan lange tijd weerstand bieden tegen verandering. Algemeen wordt de Zwarte Dood gezien als het evenement waaruit 150 jaar later godsdienstige revoluties ontstonden. Denkrichtingen die komaf begonnen te maken met religieuze dogma’s en sociale verhoudingen. Luther en Copernicus plaveiden de weg voor een nieuwe doctrine die ‘wetenschap’ heet. Geen dogma’s meer maar voorrang aan de wetenschap met proefondervindelijk aangetoonde wetmatigheden.

Wetenschap, data, technologie, welvaart, leken tot voor kort de planeet te overheersen. Nu gooit een klein virus dat allemaal overhoop. Plots bepaalt een virus ons lot. Sinds de Tweede Wereldoorlog is door deze technologische en wetenschappelijke vooruitgang, de ontkenning van onze kwetsbaarheid en de ontkenning van de dood alleen maar groter geworden. We zijn in deze sterk technologische wereld niet klaar met de dood. De enorme angstgolf die mensen en groepen vasthoudt en die de pers nu handig gebruikt om paniek te zaaien illustreert dit. Het gevolg: een enorme collectieve angst voor onze kwetsbaarheid en de dood.

Die ontkenning van de dood heeft drie gevolgen gehad schrijft Marie de Hennezel die verantwoordelijk was voor de eerste palliatieve afdeling in Parijs. Allereerst op individueel niveau helpt zij ons niet om voluit te leven. Door te doen alsof de dood geen invloed heeft op onze manier van leven, denken we dat we beter leven, maar het tegenovergestelde is waar. We verblijven vaak aan de oppervlakte van onszelf, ver van de eigen essentie. Vervolgens voedt deze ontkenning een illusie, die van de wetenschappelijke en technologische ‘almacht’ die van de oneindige ‘vooruitgang’ die alles oplost. Tot slot, leidt de ontkenning van de dood ertoe dat we alles negeren wat kwetsbaar is. Zij is verantwoordelijk voor het verlies van ‘menselijkheid’ en het recht op waardig sterven.

De verworvenheden over de waardigheid van de dood en de eerbiediging van de rechten van de mens aan het einde van het leven werden brutaal aangetast. Zo stellen we samen met Marie de Hennezel vast dat de hygiënische waanzin die de coronamaatregelen opleggen aan bejaarden, onder het voorwendsel van hun bescherming, juist onmenselijke levensomstandigheden schept voor deze ouderen die in de laatste fase van hun leven zijn aangekomen. Is het moreel verantwoord om een oudere persoon op te sluiten en te verhinderen dat hij de laatste vreugdes van het leven kan beleven met zijn kinderen, hen nog een keer te kunnen knuffelen en vrienden te blijven zien ?

Door de Corona crisis, worden we ons bewust van zaken die we voorheen als vanzelfsprekend namen. Of zaken waar we ons niet bewust van waren. We worden er ons bewust(er) van hoe belangrijk we vrijheid vinden, hoe belangrijk het is dat we elkaar als mens liefhebben in plaats van steeds meer afgescheidenheid en verdeeldheid te ervaren, hoezeer onderlinge verbinding een levensbehoefte is, dat ons lichaam contact, beweging en zuurstof nodig heeft om naar behoren te functioneren. Het belang van mentale en psychologische zuurstof wordt in beeld gebracht. We worden ons sterker bewust van het oordeel en meningen van onze naasten. En van onze behoefte om ons wel of niet daaraan te conformeren. We worden ons meer dan ooit bewust van de rol van de wereldwijde politiek en de impact van de media.

De bijdrage aan de bewustwording door toedoen van corona is ongekend groot! In voorgaande jaren waren we gewend om ons leven te leiden en voort te kabbelen. Ieder voor zich, in hetzelfde stramien van werken, voor de kinderen zorgen, vakantie en af en toe een gezellig etentje. De huidige situatie zet iedereen op scherp. Het is de eerste wereldwijde situatie die bewustwording op zo’n grote schaal in beweging zet. Als mens worden we vandaag teruggeworpen op onze essentie. We hebben nu ruimte om na te denken over de echte vragen, over de diepere betekenis van ons bestaan.

Velen denken vandaag na over het soort leven dat ze echt willen leiden. Een leven dat terugleidt naar eenvoudige dingen, een leven waar contact met degenen waar je van houdt meer telt dan wat dan ook, waar het nadenken over schoonheid en natuur bijdraagt aan de levensvreugde. Een leven waarin de meest kwetsbare mensen niet worden opgegeven, waar menselijke solidariteit wint. Een leven dat de essentiële rituelen respecteert die het bestaan schragen en de gemeenschap van de levenden samenbrengt: geboorte, huwelijk, dood. Een leven waar de begeleiding van degenen die gaan sterven een natuurlijk recht is en waar voldoende ruimte is voor woorden van afscheid.

De manier waarop we als mens individueel omgaan met deze pandemie hangt grotendeels af van onze mentale veerkracht. Mensen met een hoge veerkracht gaan, wat er ook gebeurt, door. Zij hebben minder snel de neiging om de moed te laten zakken. Zij zijn vaak zelfs in staat om kracht te putten uit een negatieve ervaring en deze te zien als iets wat hen sterker maakt.

Goed nieuws: veerkracht kan je – net als je spieren – trainen.  Je mentale veerkracht wordt grotendeels bepaald door de manier waarop je met stress en problemen omgaat. Mensen die een hoge veerkracht hebben, staan optimistisch in het leven en zetten problemen in een ruimer perspectief.

We horen van Johan, verpleger, dat hem de laatste tijd iets opvalt. Mensen vertonen algemeen minder zware symptomen dan 6 maand geleden. “En dat horen we van collega’s elders in het land ook”, vertelt Johan. Misschien komt het wel gewoon omdat mensen alerter zijn en eerder naar het ziekenhuis komen, oppert hij. Of misschien is het virus nu zachtaardiger gemuteerd en ontwikkelt een nieuw evenwicht in de relatie met de mens.

De Nederlandse intensivisten vereniging meldt dat de gemiddelde ligduur van een coronapatiënt op de intensive care in Nederland in juli en augustus maar 14 dagen was, tegen 21 dagen in maart en april. In oktober stromen patiënten minder vaak door naar de intensive care, en is de gemiddelde opnameduur gedaald van 11 naar 7 dagen.

Hoe komt het dat wij het goede nieuws niet horen ? Waarom alleen negatief nieuws ? Wie heeft er voordeel bij dat niet alle nieuws over corona verspreid wordt ?

We vertellen er alles over tijdens de Gathering Special Corona nu vrijdag!

DETAILINFO EN INSCHRIJVEN