Ze zijn zeldzaam en toch ontmoeten we ze af en toe. Mensen die niets dan wijsheid en goedheid uitstralen. Ze kunnen goed luisteren, zorgen ervoor dat anderen zich gewaardeerd voelen, zijn dankbaar voor het leven en ze hechten meer belang aan anderen dan aan zichzelf. Ook de bekende Amerikaanse schrijver David Brooks bewondert dit soort mensen.
Enkele jaren geleden besloot Brooks dat hij meer op hen wou lijken. Hoe men een goed mens kan worden beschreef hij in een veelgelezen column voor de New York Times. Dit is zijn stappenplan.
Nederig worden
Onze cultuur is er één van het Grote Ik. In onze meritocratie worden we verondersteld onszelf te promoten, sociale media zetten ons ertoe aan onszelf steeds van onze beste kant te laten zien. De meest bewonderenswaardige mensen zijn echter juist die mensen die eerlijk en open zijn over hun eigen zwakheden. Ze kunnen zichzelf door de bril van een ander bekijken en zo zelfbewust worden.
Jezelf verslaan
Externe successen boeken we vaak door competitie met anderen. Maar een karakter bouwen doet men door de confrontatie met zichzelf aan te gaan. Eens men beseft wat zijn grootste zwakheden zijn moet men de strijd met zichzelf aangaan om deze minpunten om te zetten in sterktes.
Beseffen dat je afhankelijk bent van anderen
In onze individualistische maatschappij wordt vaak gedaan alsof men succes helemaal op eigen kracht kan bereiken. Fout, schrijft Brooks, het zijn juist onze diepe banden met anderen die ons kunnen helpen om op het rechte pad te blijven. Zonder anderen vallen we al snel ten prooi aan egoïsme, trots en zelfbedrog. Een goed iemand beseft dus hoe belangrijk goede relaties met anderen zijn.
Een roeping hebben
Een beroep hebben we om verschillende redenen: geld, status of zekerheid. Maar sommige mensen ontdekken in hun beroep een echte roeping. Ze willen de allerbeste worden in wat ze doen, niet voor zichzelf maar omwille van wat ze daarmee voor anderen kunnen bereiken. Dat soort mensen worden vaak beloond met een plaats in de geschiedenisboeken.
Jezelf afvragen wat het leven van je wilt
Motivatiesprekers en zelfhulpboeken hebben het vaak over het volgen van de eigen passies. Dat is een nogal egocentrische manier van denken. Het volgen van de eigen passies staat niet bepaald in het teken van anderen. Mensen met een innerlijke goedheid vragen zichzelf eerder af wat hun rol moet zijn in deze wereld. Hoe ze hun talenten het best kunnen inzetten voor wat de wereld op dat moment nodig heeft.
Brooks geeft toe dat mensen die dit pad proberen te volgen niet altijd gelukkig zullen zijn. Ze zullen vaak aan zichzelf twijfelen en moeten zoeken en opnieuw beginnen. Maar ze proberen tenminste constant zichzelf te verbeteren.
En waar externe ambities, zoals een carrière of rijkdom, nooit volledig vervuld zullen zijn, zal iemand die een goed mens probeert te zijn af en toe overvallen worden door een intens gevoel van vreugde. Vreugde omdat hij of zij iets goeds gedaan heeft, vreugde omdat men iemand ontmoet die ook goed probeert te doen. En vreugde omdat, hoeveel we ook gedaan hebben, er altijd nog meer te verwezenlijken valt.